Başrollerini Son Ye-Jin ve Jung Woo-Sung'un paylaştığı film, iki oyuncunun da çok fazla ünlenmesini sağlamıştır. Son Ye-Jin son zamanlarda "Something in the Rain" dizisiyle tanınsa da bu film onun oyunculuğunun dönüm noktası niteliğindedir. Film, 2004 yılında vizyona girdi. Maalesef, ben filmi 2012 yılında izleyebildim. (Yani 13 yaşındayken) Korelilerin yaptığı çok fazla hasta insan filmi var fakat hiçbiri "A Moment to Remember" kadar konuşulmadı. Bu filmin ne kadar unutulmaz olduğunu izleyenlere hatırlatmak ve izlemeyenlere anlatmak istiyorum. Yazıda filmden çok sahneye yer vereceğim bu yüzden çokça spoiler içerir.

Filmin ilk sahnesinde Su-Jin (Son Ye-Jin) evli bir adamla kaçmak isterken vazgeçti.

Ve bir markete gidip kola satın aldı. Kolayı ve cüzdanını markette unuttu ve geri gittiğinde bir adamın onun kolasını çaldığını sandı. Anında adamın önünde kolayı içti ama sonra fark etti ki kola kendisinin değil. Daha sonra ise aynı adamla iş yerinde karşılaştı. Bu sefer de adam kızın elindeki kolayı kaptı ve içti.

Bu sahnede ise kız arkadaşlarıyla birlikte erkeklerle birlikte yemek yemeğe gitti. Aslında kızın amacı belli. Ve o her diziye konu olmuş sahne...

Devamında sevgili oldular. Kız, adamın geçmişini araştırırken annesiyle olan küslüğünü gün yüzüne çıkardı.

Ve sahnenin devamı:

Seni anlıyorum, affetmek çok zor ama babam bu meziyeti hatırlayıp evli bir adamla neredeyse kaçıyorken beni affetti. Niye biliyor musun? Affetmek, kinine kalbinde daha küçük bir oda verir.

Başta Su-Jin’in ailesi izin vermese de sonraları evlenmelerine razı oldu.

Su-Jin her zaman unutkanlığıyla ilgili cümleler kurdu.

Doktora gittiğinde ise o acı gerçekle karşılaştı. En başından beri sevdiği adamla tanışması, bütün yanlış anlaşılmaları, tüm bu unutkanlığı hastalığı alzheimerdan dolayıymış. Kim Soo-Jin bunu öğrendiğinde kahroldu ve çok ağladı.

Chul-Soo da karısının hasta olduğunu aynı yemeği iki kez yapmasından anladı. Doktora gidip hesap sordu ve karısının hasta olduğunu kabullendi.

Yeri geldi hastalığıyla ilgili şaka bile yaptı.

Ve sevdiği adamın adını unutup eski sevgilisinin adıyla ona seslendi.

Su-Jin gerçeği hatırlayınca çok üzüldü. Dayanamadı ve evi terk etti. Ardında da bir mektup bıraktı
Mektupta yazanların özeti:

"Üzgünüm, çok üzgünüm. Asla kalbini kırmak istemedim. Tanrım, ben ne yapmışım? Şimdi ağlıyor musun? Seni ağlarken veya acı çekerken görmek istemedim. Seni mutlu etmek istedim. Ama tüm yapabildiğim sana ıstırap vermek. Chul-Soo beni yanlış anlama ben sadece ama sadece seni sevdim. Sadece seni düşünüyorum. Yalnız seni hatırlıyorum. Sana kalbimin derinlikleri göstermek ne kadar zor. Hafızamın kalanıyla bunu yapmam mümkün mü?
Korkarım benim geri dönen hafızam sana her şeyi söylemeden önce beni yine terk edecek. Şimdi söylemeliyim seni seviyorum ve üzgünüm. Seninle tanıştım çünkü unutkandım, seninle ayrılıyorum çünkü unutkanım.
Sen benim bir parçamsın. Senin gibi gülümser, güler ve kokarım."

Ve işte o filme adını veren Su-Jin’in her şeyi, tanıştıkları dükkânı hatırladığı sahne,

Ve filmin tanıtım videosu :