Netflix Dizisi "Daily Dose of Sunshine" Yorumum

Bu güzel diziyi bitireli aslında bir süre geçti ama diğer dizilerin aksine koşarak yorum yazasım gelmedi. Bunun nedeni ise kesinlikle olumsuz bir nedenden dolayı değil. Bu nedenlerden bahsetmeden önce dizinin konusuna ve oyuncularına bakalım.

Dizi, bir psikiyatri koğuşunda meydana gelen olaylar hakkında iyileştirici hikayeleri konu alıyor. Bir psikiyatri hemşiresinin gerçek yaşam deneyimlerine dayanan drama, hemşire Jung Da Eun'nın (Park Bo Young) hikayesi etrafında dönmektedir.

Park Bo Young dizide hastaları dahil herkesi memnun etmeye çalışan ve çekingen bir hemşire olan Jung Da Eun karakterini canlandırmaktadır. Kariyerinin daha ilk günlerindedir ve kendini savunma konusunda bazı sorunlar yaşamaktadır. Ancak zamanla iş arkadaşları ve hastaları ile kurduğu ilişkiler sayesinde kendi duygularının ve takıntılarının farkına vararak kişisel olarak kendini geliştirir.

Yeon Woo Jin dizide Myung Shin Üniversite Hastanesi'nde proktolog olarak çalışan Dong Go Yun karakterini canlandırıyor. Elinden geldiği kadarıyla herkesi tedavi etmek için uğraşmakta ve hastalarına çok önem vermektedir. Parmak kıtlatma konusunda takıntılı olduğu için gündelik işleri aksamaktadır. Bu takıntısının Jung Da Eun ile birlikte olduğunda geçtiğini fark eder.

Jang Dong Yoon dizide, Da Eun'un en iyi arkadaşı Yu Chan rolünü üstleniyor. Bir zamanlar herkesin imrenerek baktığı işinden istifa ederek kuryelik yapmaya başlar. 

Lee Jung Eun dizide Myung Shin Üniversite Hastanesi'nde psikiyatri bölümünün baş hemşiresi olan Hyo Shin rolünü üstleniyor. Anaç tavırları ile hemşire Jung Da Eun'a destek olur.

Yorumum*

Öncelikle belirtmeliyim ki dizi diğer 'iyileştirici' olarak tanımlanan k-dramalara göre daha ağır ve gerçekçi. Bu yüzden psikolojik olarak kendini sağlam görmeyen kişilerin izlemesi için asla önermeyeceğim bir dizi "Daily Dose of Sunshine".

Benim alanımla ilgili olduğu için dizinin bana yararı dokunabileceğini düşünerek izlemeye başladım açıkçası. İlk bölümü izlediğimde senaryodaki psikolojik hastalıkların gerçekle örtüşüp örtüşmemesi ilk baktığım nokta oldu bu yüzden. Dizi direkt olarak beni içine çekti ve herkese önermek istedim. Ancak söylediğim gibi konusu ağır ve hassas olduğunu düşündüğüm hiçbir arkadaşıma da önermedim.

İlk olarak oyuncu seçiminden bahsetmek istiyorum. Bana göre diziye kesinlikle gülüşü güzel birini almaları gerekiyordu ve dizinin isminde olduğu gibi Park Bo Young'un güneş gibi gülümsemesi harika bir seçimdi. Park Bo Young gülümsediğinde dizide bahsedildiği gibi ışık saçıyordu ve onun güç veren gülümsemesini izlemek etkileyiciydi. Hastasının ölümü ile sarsılması ise etkileyici olan başka bir noktaydı. İlk bölümünde hem ağlayıp hem gülmüştüm ama hastasının intihar sahnesine geldiğimizde... İtiraf etmeliyim ki sarsıla sarsıla ağladım. Hem kendimi Jung Da Eun'un (Park Bo Young) yerine koyduğum için hem de o karakteri çok sevdiğim için baya ağladım. Bu süreç sonrasında ise Jung Da Eun'un depresyona girmesi beklenmedik oldu benim için. Açıkçası o kısımları biraz daha gerçekçi işleyebilirler diye düşünmedim değil. Yani dizi çok iyi olduğu için ufak pürüzler de arıyor olabilirim eleştiri adına, tam emin değilim. Ama söylediğim gibi depresyona girmesi benim için çok beklenmedik oldu. Bu süreçte Park Bo Young harika bir iş çıkardı. Karakter gelişimini bize harika bir şekilde gösterdi. O sürece girişi, atlatışı... Her anlamıyla özeldi.

Dizide en çok beğendiğim şey ise hastaların hikayeleriydi. Yönetmen ve senaristin bu psikolojik serüvenleri yansıtma şekilleri çok hoşuma gitti. Aslında onların nasıl hisettiğini anlamamız konusunda oldukça yardımcı oldular. Bu anlamda o kadar başarılıydı ki dizi, kelimelerle ifade edemem sanırım. Bir takipçimiz 'Kendimize bile söyleyemediğimiz şeyleri dizide görmek güzeldi' diye yorum bırakmıştı. Bu yorumun altında imzamı atarak buraya yazıyorum. İnsan olarak başkalarından taktir beklemektense kendimizi takdir etmemiz daha önemli. Dizi buna da çok güzel bir şekilde değindi.

Üstelik dizideki yan karakterlerin hikayesi de güzeldi. Her karakterin birbirinden farklı kendini bulma hikayesi vardı ve bunlar uzatılarak işlenmediği için can sıkıcı değildi. Hepsinin tek tek ismini yazmak isterdim ama zor geldi :) Kısacası tüm kadro harikaydı. Bana aile sıcaklığını veren nadir dizilerden biri oldu. Onları gördükçe yanlarında olmak, onlarla birlikte yemek yemek istedim.

Jung Da Eun ve Dong Go Yun'un romantik hikayesi ise yerinde ve tatlıydı. Aşk üçgeni oluşacak ve canımızı sıkacaklar mı diye korkmadım değil. Neyseki korktuğum gibi olmadı ve bu süreç abartılmadan bitti.

Diziyle ilgili en sevmediğim şey ise bitmesi oldu. 12 bölümdü ama 16 bölüm olsa izlerdim. Daha fazla hastayı ve onların hikayesini görmek beni mutlu ederdi. Sanırım Koreliler artık güzel dizileri kısa yapıyor, uzatılmaması gerken dizileri ise aşırı uzatıyor. Eğer dört bölüm kadar uzatsalardı hikayeleri derinlemesine görmek güzel olurdu. Ayrıca nedense ikinci sezonu gelecekmiş gibi hissediyorum. Öyle olursa çok mutlu olurum.

Kısacası mental olarak sağlam olduğumdan dolayı diziyi izlemek beni hem güldürdü hem ağlattı ve psikolojik olarak etkilenmedim. Ama izlemek isteyenlere uyarımdır yine de... Sizde birine önerirken dikkatli oldun derim :)

-

Siz dizi hakkında ne düşünüyorsunuz?

BİZİ INSTAGRAM HESABIMIZDAN TAKİP EDEBİLİRSİNİZ @guneykoresinemasicom