Sweet Home 2. Sezon İncelemesi

Bu hayal kırıklığıyla nasıl yaşayabilirim bilmiyorum. Sanırım Sweet Home evrenindekiler nasıl canavarlarla yaşıyorlarsa bende bu hayal kırıklığı ile yaşayabilirim.

İnceleme yazısına bu şekilde başlamak aslında yazının geri kalanının nasıl devam edeceğine dair kafanızda bir harita çizmiştir. Ama iki gündür kafamda toparlamaya çalıştığım düşüncelerimi yazıya aktarmak benim için o kadar da kolay değil.

2020 yılında yayımlanan "Sweet Home", benim için çok özel bir yere sahipti. Hikayesi, oyuncu seçimleri, dizinin müzikleri... İlk sezon hakkında kusurlu bulduğum tek şey canvarların  grafikleriydi. Ancak hikaye ve oyuncular o kadar güzeldi ki canavarların grafikleri benim için arka planda kalmıştı. Her bir canavarın hikayesi olması, hikayeleri aktarırken verdikleri mesaj, hayatta kalmaya çalışırken aralarında oluşan bağ. Tüm bunlar bir bütünlük içinde, tek bir yolda ilerliyordu. İkinci sezon ise o yolu kaybetmişti. (guneykoresinemasi.com)

İkinci sezona büyük bir beklenti ile başladığım doğru. Hikayeleri ilk sezonda yarım kalmıştı. Üstelik dizi uluslararası alanda da ses getirmişti ve grafiklerin de daha iyi olabileceğine kadar birçok beklentim vardı. Ama bırakın daha iyisini, elimizde olanı bile almışlar. Dizinin güzel müzikleri yoktu. Üstelik ilk sezonda ağzımız açık kala izlediğimiz oyuncuları teker teker kaybettik. Daha kötüsü ise Song Kang'ın karakteri Hyun Soo'yu toplasak 3-4 bölüm gördük. Hikaye genel olarak Go Min Si'nin karakteri etrafında ilerledi. Lee Eun Yoo (Go Min-Si) sevmediğim bir karakter değildi. Ancak onun karakteri Hyun Soo'nun, Eun Hyuk'un (Lee Do Hyun) veya Park Chan Young'un (Jung Jin Young) yanında parlıyordu. Demek istediğim diğer karakterler ile olan kimyasını izlemek, onu tek başına izlemekten daha eğlenceliydi. Ama abisini veya Hyun Soo'yu geçtim, potansiyel kimya olarak sundukları Park Chan Young (Jung Jin Young) ile ilişkisi bile yeterli tasvir edilmedi. (guneykoresinemasi.com)

Ana karakterlerin yeteri kadar ekran süresi yoktu. Yan karakterler o kadar fazla ve gereksizdi ki onları izlerken 'kandırıldım' hissine kapıldım. İlk sezonda yan karakterlerin özel hikayeleri olduğu için onları izlemek etkileyiciydi. Ama bu sezonda hem çok fazla karakter diziye dahil olmuştu. Hem de onların gerçek hikayelerini bilmeden izlememiz gerekiyordu. Haliyle onların gerçek hikayelerini bilmediğimiz için her biriyle empati kurmamız oldukça zor oldu.

Park Chan Young'un (Jung Jin Young) orijinal webtoonda olmayan ve diziye sonradan dahil edilen bir karakterdi. Röportajında karakterini "adaleti korumak isteyen, harap olmuş bir dünyada bile dürüst bir duruş sergileyen birinin olabileceği umuduyla yaratılmış biri." olarak tanımlamıştı. Eğer röportajını okumamış olsaydım daha çok sorunlu biri olduğunu düşünürdüm. Dizi boyunca başkasının iyiliği için kendini ölüme atan birinin son bölümde Seo Yi-Kyung (Lee Si-Young) yaralandığında 'Artık çok geç' demesi ise yedi bölüm boyunca inşaa ettikleri karakterine gözümde büyük bir darbe vurdu.

Dizide en çok Seo Yi-Kyung'un (Lee Si-Young) yaşadıkları ilgimi çekti. Kocasını bulması, ardından çocuğunu doğurması ve onunla verdiği psikolojik ve fiziksel mücadele. Zaten dizide en güzel çekim, hikayeler ve hatta müzik onun olduğu sahnelere bırakılmıştı. Çocuğu ile olan ilişkisi bana ilk sezonu hatırlattı. Ayrıca canavara dönüştükten sonra bile 'canavarlar ölmeli' sözü ve orada bile ruhen rahat olamaması dokunaklıydı. Tabii onun sonunu da trajik bir şekilde getirdiler. (Belki de başlangıçtı?)

Genel olarak toparlamam gerekirse ilk üç-dört bölüm su gibi aktı. Çünkü Hyun Soo ve Pyeon Sang-Wook'un (Lee Jin-Wook) mücadelesi gerekli aksiyonu bize sundu. Ardından sevdiğimiz karakterler ile bizi veda ettirip bir yıl atlama yaptılar. Diğer karakterlere yüzeysel odaklandılar. İlk başta askerleri izlemek güzel diye düşündüm. Ama sonrasında o kadar bunaldım ki askerleri de görmek istemedim. İkinci sezon sanki potansiyeli olan her bir hikayeyi elinin tersiyle itmiş gibiydi. 

Belkide 2. sezon gelecek sezonun temelini oluşturdu. Yani üçüncü sezonun arta kalan görüntüleri, yan hikayeleriydi. (Benim düşüncem) Ayrıca canavarları görmek bir yerden sonra midemi bulandırmaya başladı. Saçma sapan grafikler yapıp canavar diye diziye yerleştirdikleri şeyler plastik oyuncaklardan daha kötüydü. İğrençliklerinden değil, saçmalığından midem bulandı. Her yerden canavar çıkartacaklarına keşke birkaç tanesinin hikayelerine odaklansaydılar diye düşündüm. Böylece daha anlamlı olabilirdi.

Sanırım dizi artık virüs/salgın hastalık temasından çıkıp süper kahraman temasına evriliyor. Son sahnelerden bunu anladım. Bu sorun ettiğim bir olay değil ama adım adım, mantıklı işlemelerini tercih ederim. Üçüncü sezonu tabii ki merakla bekliyorum. Ama ikinci sezonu herhangi bir sezondan çok sonraki sezonun yan görüntüleri olarak kabul edeceğim. Belki de hikayelerine üçüncü sezonda değinecekler ve bende yazdıklarımdan utanacağım. (amin)

Değinmediğim birçok yer var ama fazla uzatmak istemiyorum. Diziyi izleyenler ne düşünüyor?

-

BİZİ INSTAGRAM HESABIMIZDAN TAKİP EDEBİLİRSİNİZ @guneykoresinemasicom